Të presësh është një art i madh, të mos presësh asgjë edhe më i madh! Është kjo thënie e Ingrid Bergmanit të cilën duhet ta mendoj për çdo situatë kur pres. Që dmth. sa herë pres diç nga vetvetja (të tjerët po se  po) atëherë s’duhet të mos pres asgjë.

Dhe nuk është arti por është jeta. Ose edhe arti sepse ky është sublimimi i jetës.