Tag Archives: ditar

16 Dhjetor

E premte me punë e cila s’del të jetë asnjë punë.

Vetëm pritje, pritje, pritje me Putinin dhe një analizë të gjatë e cila po të mos ishte mirë e punuar edhe do të quhej e shkëlqyeshme në Magazin-in e FAZ-it.

 

14 Dhjetor

Ditë kur nuk sheh asgjë rreth teje.  Shpejtësi lëvizjesh, ikje nga fytyrat e njerëzve, pamje përtej staturave, dëgjime monologjesh pa fund.

Një ditë- sa një vit.

Sa një jetë.

10 Dhjetor

Heshtje dhe ecje.

Zbraztësi dhe pritje.

Mëdyshjeve u shtohen mëdyshjet.

Kujtimet mbulohen me kujtime.

Dhe në fund ngjet harresa (Pas frikës.)

 

5 Dhjetor

Dita e parë e javës është si dita të cilën e sheh qe një vit qe një jetë dhe sërish duhet ta bësh.

Kur kalon shtigjet e oborrit të shtëpisë ku jeton, kur sheh fytyrat e ngrysura të të njejtëve shitës, kalimtarë, udhëtarë…

Dhe përfundon në strofullën ku mendon që duhet të punohet.

Pyetja është: nëse punon a dmth. që edhe jeton?

4 Dhjetor

E diela e parë e edhe një Dhjetori të një viti.

Ditë dimri me shumë hapa e edhe më shumë mendime, ide, shpresa, zhgënjime, pritje…

Nëse i gëzohesh edhe një dite në ish-vendin e njëmijë e një fytyrave, njëmijë e një rrëfimeve?

Nuk ka mbetur asgjë nga njëmijë e një rrëfimet e njëmijë e një fytyrat…

As nga një!

3 Dhjetor

A.  & A.  e ndiejnë edhe më shumë këtë ditë.

Nëse e shohin veten e tyre apo e shohin babain e tyre në qendër të “vëmendjes” e vëmendjes?

Për një çast është e dyta.

Dhe ky, ky sërish don të kujtohet … dhe është i bindur bile se kujtohet kur ta ketë parë për herë të parë dritën e parë të kësaj jete në këtë planet të çuditshëm… plot gëzim e vuajtje…

Planeti në të cilin ky vazhdon të jetojë me këtë dritë!

Dritë me hije, dritë me dritë!

2 Dhjetor

Një ditë e cila seç më kujton diçka që duhet të jetë krejt e veçantë, krejt e parashikueshme, krejt e pritshme.

Ditë e cila kurrë nuk më kujton një ditë para një viti, një dekade, dy dekadash, tre dekadash, katër dekadash.. dhe gjysmën e fundit të tyre.

 

1 Dhjetor

Dita e parë e fundit të muajit është ajo dita kur kujton që po nisë diçka që i avitet mbylljes së rrethit.

Nuk don të dish asgjë- më së paku don të dish se çfarë ke parë a përjetuar para 1 viti.