Kur s’ke kohë as forcë për asgjë.
Pos ndoshta për mendimin që të shëtisësh dmth. që je në jetë!
Kur s’ke kohë as forcë për asgjë.
Pos ndoshta për mendimin që të shëtisësh dmth. që je në jetë!
E hënë. E para ditë e muajit Maj.
Me shëti (të gjata) në male, fusha, troturare… nëpër shi që s’pushon tërë ditën.
Ditë e diele si ditë pushimi dhe shtrati.
Pasdite një shëti e gjatë në mal.
Lexoj diku në Spiegel për atë që asgjë s’e ngacmon trurin më shumë sesa shëtia.
Kisha menduar që diçka tjetër e ngacmon trurin më shumë.
Mund të jetë që do ta lexoj atë “diçka tjetër” nesër. Ose pasnesër.