Kthimi i vjeshtës në pikë të verës.
Ditë kur s’duhet të dalësh dhe duhet të marrësh sa më shumë… frymë, frymë, frymë.
Shkronja. Shi. Shkronja. Shi. Shkronja. Shi.
Kthimi i vjeshtës në pikë të verës.
Ditë kur s’duhet të dalësh dhe duhet të marrësh sa më shumë… frymë, frymë, frymë.
Shkronja. Shi. Shkronja. Shi. Shkronja. Shi.
E hënë. E para ditë e muajit Maj.
Me shëti (të gjata) në male, fusha, troturare… nëpër shi që s’pushon tërë ditën.
Mes shiut e diellit- fiton i dyti. Aq fiton sqaqë në orët e vona të pasdites nuk pushon tërë natën. Dhe kjo dmth. që çdo plan që njeriu bën duhet ta kthejë prapa apo edhe rishikojë. Fundjavë pranvere që të kthen në një vjeshtë të trishtë.
Shi i pafundmë. Mot që ta shpif. Dhe shëti e cila është tjetër kur rrushkujt e akullt që bien nga qielli të plasen në kokë e fytyrë si ca cifla xhami të cilat sikur duan ta prejnë fytyrën me fuqinë që kanë.
Jo gjithmonë shëtia është relaksim. Pushim.
Kjo e dielë nuk ishte.